Her gece
Elayak çekilince
Uykular düşe vurunca
Çalar kapımı
Beni bulur
Davetsiz bir misafir gibi gelir
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bir gezegen kurmuşum
Yakan yalnızlıklardan.
Hüznümle doldurmuşum
Hüznümle dost olmuşum
Gündüzlerde buz kesip
Gecede kavrulmuşum
Bende:(((( Kaleminize sağlık
gene cok icten gene cok isyankar , siir yureginden kopup gelmis.....tebrik ederim
kendimi buldum diyebilirim bu yalnızlıklarda.
Ahhh bu geceler... Yüregin bunaldigi, ruhun daraldigi, hüznün doruga ciktigi anlar... Siirde ne güzel anlatmissiniz, tebrikler..Sevgilerimle: Samanyolu
''yanlızlıkları'' sözcüğünü ''yalnızlıkları'' olarak düzeltir misiniz?
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta