“neden adı gece yarısıdır saat yirmidörtlerin.
birinin tam bitişi ve hemen yerini alması bir yenisinin
neden adı gece yarısıdır bitişlerin ve başlangıçların.”
içimizde en güzel çiçeği toplayan senin ellerindi
yüreğinde bahardan başka hiçbir mevsim açmazdı.
hep tazeydi tomurcukların çiy damlalarıyla beslenirdi
sadece sabahları biraz serin olurdun.
o kadar kusurda sana altın yaldızlı bir cepken gibi yakışırdı.
oysa ben hep geceydim ve giderek uzuyordu boyum.
doğduğum kaynaklardan yola çıkıp, denizlerime ulaşıyordum.
…
“neden adı gece yarısıdır saat yirmidörtlerin.
kırılmış mikronlar ölçemezken ara boşluğunu iki zil sesinin
yoksa bir diğer adı da bu mudur ölümlerin.”
barok ayinler gibi gölgesiz yürürsün merdivenlerde
bir tüy sanki kopmuş kanatlardan sessizliğin bütün dillerinde
yerinde duruyor hala bak, toplamadığın son çiçek
şimdi ölüm adlı bir başka mevsim büyürken soğuk kucağında
boşver, canın yazmak istemiyorsa, sende yazma.
uzayan boyumla üst üste koyardım bütün boylamları
adını değiştirmek yada silebilmek için ölümün diğer adlarını.
Kayıt Tarihi : 28.6.2007 10:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çek besteci Bedrich Smetana'nın 'moldau' adlı senfonik eserindeki o müthiş melodiye yakalanmışken ve vakit henüz geceyarısı olmamışken.....
Ölümün en çok akla geldiği bu anlarda 'dirençli' dizelerin çıkmış olması önemli... Hikayesindeki senfoninin de etkisini yabana atmamalı...
Müzik, 'ruhun gıdasıdır' diye boşuna dememişler...
Kutlarım şiiri ve şairi..
Yine bu gecemi de bir şiirinizle kapatıyorum ....daim hayranlığımla,yüreğinize sağlık .
yüreğinde bahardan başka hiçbir mevsim açmazdı.
hep tazeydi tomurcukların çiy damlalarıyla beslenirdi
sadece sabahları biraz serin olurdun. '
çok beğendim... tebrikler...
TÜM YORUMLAR (23)