Geceyarısı Nöbetleri Şiiri - Hoyrat Özdemir

Sevdam boyumu aştı..
Vurgun yemeye başladım-
Derinliklerinde..
Vurdum bilmediğim kıyılara-
her seferinde kalbinin gelgitlerinde..
Aşkım kıblem oldu
Yörüngem oldun
Çıkamaz oldum
Dondum dondum!
Her defasında tekrar vuruldum
Yandım ve yine soğudum
Kopamadım gülüşünden-
dallarında yaprak oldum
Ağaç oldum karanlık gecelerde
Yokluğunda çiğnendi ruhum
Aşkının ayakları altında
Toprak oldum...

Acaba seçmez mi?
Bir küçük şans vermez mi?
Gül güzeli...kimsesizi.
Daha çok sevmez mi?