Nefsini tepelemiş
elleri kan içinde.
Yunus Emre
Evet elleri kan içinde,
iddiasızlığından damlıyor.
Unutmuş göz dikmeyi,
gözlerinden damlıyor.
Yıkar ellerini yola devam
edersin, bundan sonra
daha rahat, dingin.
Ebruli destanlar böyle
yazılır, unuttuğun görüntü
çocukluğun olmasın yeter.
Ve şaşkın izlerken üstüne
çullanan gökyüzü.
İncelmiş bir gecenin
müziğiyle memnun, kendi
beyninde korunaklı uzanır
belirsizliğe, karanlığın
öpücükleri boğmasın yeter.
Hep uyanık kal, bilincini sev,
geçer.
02/01/2006
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 2.1.2006 01:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/02/gecer-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!