Gecenin ve Gündüzün hikayesi

Siyah beyaz
Bir karalama ömrümüz
Bizler için yazılmış ve çizilmiş
Ne varsa yaşadığımız
Gündüzlerin esaretinde
Gizlidir şimdi...

Ömrümüzün en beyaz yeri diye
Anlatılan esaret gündüzleridir
Tutsaklığımızın perçin izlerinin
Kardaki izlerimizden
Fazla olduğu
Ve hep yarım kaldığımız
Bir bütüne hasret
Aç ve açık kaldığımız

Dünyanın bir yaylım ateşi
Misali bizi boğmaya çalıştığı
Yerdir ömrümüzün
Beyaza kesen kısmı
Gündüzler

Bir parlaklığın kamaştırdığı
Körlükte sendeleye sendeleye
Yürümeye çalışan
Ve takılıp en olmadık yerde
Yerle yeksan olduğumuz
Bize gülenlerle
Kolumuzdan kavrayanların
Aynı havada hidrojene ve oksijene
Kestiği yerdir
Gündüzler

Oysa bir dokunuşun
Masumiyetinde ki
En güzel yer
Bırakır kendini karanlığın
Hoyratlığına

Ve sessizce geceyi örterken kar
Sobanın ateşinde en güzel
Ve en özgür aşk sözcükleri fısıldanır
Sokakta militarist çocuklar
Bütün eylemliliklerini geceye yansıtır.

Umursamaz, sarhoş gecenin
Karanlığında, takılıp düşmeyi de...
Altına işemeyi de...
Gündüzün egemenlerine inat
Rezil olmak istercesine
Aslında rezil olmak değildir onun yaşadığı Tüm gerçekliği ile geceye kendini bırakmaktır Bir yerde...

Ve şairler en çok
Geceleri uzanır yıldızlara
Oradaki imkansız sevdalara
Gündüzlerin
Esaretinden kaçar gibi
Gece saçlı sevgilinin
Mis-ki amber kokan sinesi gibi
Geceye ve özgürlüğe yazılır

Gündüzün parlaklığına inat,
Her şeyi delikanlıca
Sererken ortalığa
Babacan bir ustalıkla
Sarıp sarmalar gece
Geceye dair ne varsa...