Gecenin Tek Işığı Şiiri - Şeyda Bozkurt

Gecenin karanlığına gizledim gözlerimi
Her damla gözyaşımı görme diye
Görme ki bana acıma diye

Hayatı bir mum ışığında yaşadım ben
Onu da sen geldin ve söndürdün
Beni gecenin karanlığında yalnız bıraktın

Bu gidişin bir nedeni olmalı
Nedensiz gidemezsin bu hayattan
Gelişinin bir nedeni vardı çünkü

Hayatı sende unuttum ben
Hayat neydi? Nasıl yaşanırdı?
Unuttum tüm bildiklerimi

Hayatta her şeyi unuturum
Gecenin karanlığını bile
Ama söndürdüğün mum ışığını asla unutamam

Asla unutamam…