Gecenin Tefekkür Vaktinde

Gecenin tefekkür vaktinde penceremi selamlıyordu ay,
Şavkı düştü penceremin camına, sarındı ruhuma huzur dolu bir yay.
Nefesimden çıkan buğu ile dileğimi kazıdım usulca,
Yıldızlar şahitti her kelimeye, ayın gölgesindeki senli sancıma.

Hayalimde belirdi birden güzel cemalin, nurdan heykelin,
Saçların yıldızlardan süzülen, ışıkla parlayan her telin.
Özlemin ateş gibi yaktı içimi, kor düştü sabahıma,
Gökyüzü dilsiz, geceler mahzun, içimde ise bir cefa.

Sabahın çiğ rengi, ağlayan hüzne büründü titreyerek,
Süzülen damlalar gibi kalbimden döküldü bu yürek.
Ey cancağızım, varlığın bir cennet, yokluğun müebbet bir ceza,
Geceler boyu yoldaş oldum hep gökyüzüne yıldızlara ve aya.

Penceremin önünde bir hayal, bir rüya şekillenir,
Ama dokunsam uçar gider, özlemle hepsi silinir.
Gecenin mateminde yankılanır kalbimin gizli ahı,
Ay bile durur sessizce, dinler içimdeki günahı.

Her yıldız bir dua taşır göklere, kayıp sana ulaşır,
Ama yollar ne kadar uzun, özlemi hep kalpte taşır.
Hayallerim sığınır yalnız bir melteme, huzurlu ve serin,
Rüzgâr adını fısıldar hep kulağıma, hatta ismini sol yanıma.

Gözlerim her gece arar seni, ta yıldızlardan öteye,
Hangi bulut saklar cemalini, nerede saklısın, hangi gökte?
Düşlerim sarar dört yanımı, bir sır gibi gizlice,
Ama sabah sökmeden kaybolur, geriye kalan hüzünlü bir hece.

Gecenin örtüsü bir sırra bürünür, ay sessizdir,
Ama kalbimdeki sevdan bir volkan gibi dilsizdir.
Her nefes bir adım atar sana, ama yollar yokuş, çileli, uzun,
Gökyüzü şahidimdir, özlemin hep ağır ve içli hüzün.

Ey sevgili, adını yazarım yıldızların arasına,
Ama bulutlar gizler seni, hapseder o karasına.
Ay bir rehber olur, aydınlatır yollarımı,
Ama ulaşmak ne zor sana, özlemin sarar kanatır yarımı.

Sabahlar bir ferah getirmez artık, güneş doğmaz,
Özlemin bir çığ gibi büyür, bu yürek asla susmaz.
Her meltemde, her yağmurda sen varsın, ey yar,
Ama yollar kapalı, kalbim her zaman hep ahuzar.

Gecenin tefekkür vaktinde sığındım yine sana,
Hayalimde sen, yıldızlardan bir taç takılmış başına.
Ey cancağızım, ne büyük bu özlem, ne derin,
Gökyüzü bir mezar gibi taşır yüreğimde seni.

Emrah Bekci
Tefekkür Notu