Gecenin Siyahı Şiiri - Nur Ulusoy

GECENİN SİYAHI

Bir kırgınlık güneşi doğuyor içime.
Umut veriyor kendi serzenişlerim…

Alıp götürüyor sensizlik sıkıntılarımı
Sırtımdan bir ter boşalıyor soğuk...

Yüzüyorum kendi sularımda
Bir ürperti sarsıyor ayazında...

Geliyorum
-orada mısın?
Yine yanılmışım!

Bu deniz
Bu deniz uçsuz bucaksız
Nereye baksam deniz

Bu duvar neden bu kadar yabancı
Bu kadar yabansı mıydı deniz
Rengi mavi olmalıydı, yosun yeşiline kim boyadı
Ya bu bana bakan gözler...

Bu ses anamın sesi olmalıydı
İçimi sevinçten dolduracakken, şimdi
Neden hep acı bırakıyor
Boğuyor/ boğuyor düşlerimi karartıyor
Hadi deniz çek beni kıyına
Senin içinde boğulmak, var olmak var bu gün

Gecenin siyahı hayallerimi çalmış
Bu uğultu hangi hain kurdun
Korkmuyorum senden
Kendime kapanıyor, susuyorum...

İsyandan çok sitemim var siyahî gecede
Soğuk duş aldıran figürler dans ediyor
Durdurun zihnimi inmek istiyor

Sahiden öyle mi

Boşalıyor bir bir kutsal düşler
Yeşillenmiş duvardan sızıyor sırnaşarak
Daha dün dünde kaldı
Bu günse yarın oldu

Kaldırın bu sis perdelerini
Artık yaşamak istiyorum...