Ve gecenin sessizliği şehre çöktüğünde başlar iç sesinin şarkısı.
Kendinle baş başa dinlerken sözleri, belki bir iki damla yaş gelir gözlerinden.
Orda bir aşk var ki sıcacık, bilirsin siler yaşlarını sevgiyle.
Rüzgar ara sıra vurur cama, sıcak kahven eşlik ederken üşüyen ellerine, geçer yaşanmışlıklar gölge gibi gözlerin önünden.
Yalnızlıktan ötede durmayı öğreniyorsun galiba beraberce.
Zamana tanırken istediği süreyi, farkında olmak ve yasakla bir parmak bal çalmak sevgilinin yüreğine.
Beklemek endişeleri içermiyor artık..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta