Gecenin Sessizliği Şiiri - Yunus Yoldaş

sessizliği gecenin sessizliği yüreğime işliyor
yalnızlık ne zor de mi anne....
karanlık pusu kurmuş her an bekliyor

bırakıp ellerimi sonsuzluğa
boğuşuyorum durmadan karanlığa
sahi çıkacakmıyım aydınlığa
yalnızlık esir etmiş beni karanlığa

bir ses duyar gibi oluyorum
kendine çekiyor beni, bilinmezliğe
sonra gölgemle oynaşıyorum

zamanla savaşıyor dakikalar
her an içimde hissediyorum varlığını
susuyorum uysal bir çocuk gibi
vakit çok geç hadi git sonsuzluğa

önce sen sonra özlemin
söylediğin acı sözlerin
hani nerede senin sensizliğin.....