Her şeyden birazdım,
şehrin uykusuz rüyalarında nöbet tutan bir heykel gibi.
Gece, dilsiz senfonisinde
kayıp alfabesinden bir harf ararken
Tanrı'nın kırık kemanından sızan bir nota,
unutulmuş bir ilahinin solgun yankısı gibi saçılıyordu etrafa.
Bu, evrenin ilk sözcüğünün titrek yankısıdır.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta