Gecenin Şairi Şiiri - Yusuf Özdumanlar

En yalnız
En bırakılmış yerinde gecenin
Bir pencere
Aralanır gözlerimle
Gecenin serin nefesinde
Soluklanır tüm yalnızlıklar
Bir turuncu lambanın altında
Gurbet karası
Kediler parlar
Ve uzaklarda hâlen insancıklar
Sesleri çınlatır geceyi
Yürekte ayrılıklar

En sessiz voltasında gecenin
Gölgeler pusuda bekleyenim
Ceketim esen rüzgarla dalgalı
Dalgalar sayfalarda kaderim
Kükrercesine bir uğultu
Kulaklarımda inleyen mavzer
Her sokak dolambacında
Dumanlı dağlar gibi dağlarcasına
Hesap soran kerpiç evler
Yaslanıp yüreğime biçare
İzlerim geceden sahneleri
Son fasılda perdeler