Gecenin Rengi Şiiri - Vedat Koparan

Dalgalı denizde
Fırtınaya tutulmuş
Kara batak misali
Bir yelkenli

Hava kapalı
Puslu bulut
Karmaşık düşünceler gibi
Sarmalında yok ayrışma

Renkler dünyasında gezer
Maviyi bilirde, bilmez
Yön denince
Sığınacak liman sanki
Kendini grilere terk eder

Şaşkın ördek yavrusu
Varacağı limana varamaz
Savrulur durur…

Saklanmak istesen de
Saklanamazsın puslu buluta
Bende bıraktıkların var

Değişimdeki yitiklerimde çağlaman
Yeni doğan gün kadar duru sevecen
Renkleri müjdeleyen bir gece vakti gelişin
Seni çok ama çok seviyorum demen
Şimdi bir sevgi sarmalı sana teslim
Hadi gel karaları sıyırıp
Denizin dalgalarına binelim
Kıyılar boyunca dolaşalım

İç geçirici bir yangın,yıldız dağlarında
Deniz kesmişken gecenin sesini dalgasında
Sessizlik şah damarını kanatırken gecenin
Bir şiir, bir yürek, neye yanar için,için neye kanar.

Örtmeyin geceyi gelmeyin üstüme
Yangındayım güneş yağıyor her saniye

Bilemezsin ki; yüreğim
Nice devrik zamanları aşarak geldim
Bir çağ vurgunu düşlerim
Düşlerimde yol izi olur düşerim
Ne yana dönsem ne yana baksam
Tutunuşlarım hep senlerde
Yoksun vurgunlarımla senlere düşerim..

Sen belki uykudasın
Kim bilir kaçıncı rüyadasın
Ben mülteci,ben hep gececi
Gecelerin bilinmez yolcusu
Ben hep bir yoksunluğun vurgunu
Ben hep gecelerin yontucusu
Ben her gecenin sensizliğin yoksunu.