Gecenin rengi acıya çalar
Yalnız yüreklerin yaralı nefesleri doldurur karanlığı
Yıldız-kokulu bir feryat çırılçıplak bırakır gece kuşlarını
İsyana kilitli bir bakıştır hasret
Bulutlardan ıslak gözler boşanır gün-yorgunu yüreklere
Ve fısıldar ay ışığı kimsesizliği
Kainatta gurbetliğe düşmüş ömürlere
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta