Müziğin damarlarıma karışması,
yavaşca sokulup sonra hızla yayılan bir zehir gibi..
Her notası acıtarak.
Tüm hücrelerimi ele geçirerek.
Gecenin siyahını kanatarak..
Binlerce kez göğsünde dinlediğim şarkı..
Şimdi bir hançer gibi her zerremi öldürüyor...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta