dün gece yalnızdım
ellerim koynumda dolandım durdum
bu koca şehir yalnızlığımı bir türlü anlamadı.
kalbime yazmak istedim adını
gecenin rüzgarı tersine esti.
işte o an
öfkeli gözlerle seni aradım
hayalin yansıyordu soğuk duvara.
ayaz vurdu birden bire bedenime
eller yine titriyordu
ölümü çağırır gibiydi gökyüzünün karanlığı.
şaşkınlık içinde
bir yağmur damlasıydı yavaşça düştü tenime
sokak lambaları küskün
san ki geceye gebe.
dört tarafım zifiri karanlık
düşünceli gözlerle daldım derinlere
gökyüzüne seslendim hayal mi görüyorum der gibi.
ardına bakmadan kayboldu
bütün hayallerim
kala kaldım gecenin sessizliğiyle baş başa
işte o an sıkıca sarıldım geceye küsmüş bedenime...
Hüseyin YANMAZ
19/11/2012
Kayıt Tarihi : 24.11.2012 11:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!