Gecenin Kanatsız Saatleri Şiiri - Kadir Köz

en fazla üşüdüğüm oluyorsun
gecenin kanatsız saatleri
o dağdan bu dağa vuruyor yüzün
gözünden tanıyorum kirpiklerini

çarşaf çarşaf askerlik anılarını
dinlermiş gibi yapmak gibi zor işi
başarıyorum
durmadan subay dövüyor
gülmüyormuş gibi yapmak gibi zor işi de
başarıyorum

sesinin görünmeyen ipleri
kement

sigaram
vahşi at

ve duvar boşluğunda soluyorum kederi

neyse
nerde kalmıştık abi
tam anlayamadım en son söylediğini
ne demişti sana
kumar masasında patakladığın
rütbeli