dağıl ey karanlık
şu esrarını koruyan idam ilmiklerinden arın
ben fırtınalı sabahlara hasretken
kim koydu senin o siyah matemini karşıma
koynunda saklı ölümü sanki kuşandığın kirli aşkla yamamışsın
usuldan sabahlara dönen uykusuz halini
bezirgan avazıyla ihtiyarlatmışsın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta