Gecenin içinde Şiiri - Eyüp Doğru

Gecenin içinde adımlarımı sayıyorum,
bir eksik, bir fazla, belirsiz çizgiler arasında.
Gökyüzü gözlerini saklıyor,
karanlık ağır bir perde gibi örtüyor yolu.

Nerede başladım, nerede biteceğim, bilmiyorum.
Derin bir çağrı duyuluyor içimde,
dokunulmaz bir gölge, sessizliğe gömülmüş.
Kim anlatabilir suskunluğun ağırlığını?

Yıldızlar uzak, ışıkları erişemiyor.
Gözlerin gecenin içinden geçerken,
bir yerde durmalı, bir iz bırakmalı.
Ama geride kalan, sadece ağır bir soluk.

Hatırlamak istemiyorum,
ama unutmak da mümkün değil.
İçimde titreyen anlar,
dokunduğum her şeyde yankılanıyor.

Adını koyamadığım duyguların içinde,
yol almaya devam ediyorum.
Sonu olmayan bir rüzgâr,
yolunu bilmeyen bir yolcu gibi.