Gecenin Hüznünü Şiiri - Suzi Ayyıldız

Gecenin hüznünü giydiğimizden beri,
İçim karakış, sabah olamaz hani.
Yüreğim boranda, sesim dondu dilimde,
Avaz avaz bağırsam da duymazsın kalbinde.
Göğsümde derin bir sancı,
İçimde arsız körüklerin yangını,
Solyanım deli, nerede gecenin izleri?

Aklımda firari bir ölü,
Kayıp şehirin kimsesiz şairi.
Cümleler kifayetsiz, sözler asi,
Toplayıp yıldızları taksam kirpiklerime,
Hüzünler dökülmez belki.

Yakamoz vurmuş sözlerime,
Virgülü eğri, ünlemi yakar yüreği.
Noktası konmamış, soru işareti kayıp şimdi.
Konuşsam ay düşer kederinden satırlarıma,
Sussam gece dökülür üstüme.
Bendeki bu acı, keder niye?
Sensizliği giydim, giyeli üstüme,
Dilim asi, yüreğim küskün kendime.