Gecenin Gölgeleri Şiiri - Kasım Kobakçı

Gecenin gölgeleri içimi kaplar,
Çektiğim ıstıraplar, şarkı fısıldar.
Kalbim mahzen, içinde kilitli sırlar;
Takatim kalmadı, sabrım bitti ahbap.
*
Ateşin harı gibi, yanıyor bedenim,
Her nefeste, derinleşiyor özlemim.
Gurbet elde kuşum sanki, kimsesiz,
Sensiz, hep perişan hallerdeyim.
Gönlüm bir harabe, olmuş virane,
Gel artık, karanlıktan çekip al beni.
*
Ruhumun acısını dindiren, o esintiyi isterim,
Gelirsen, beni hemen kurtarırsın bilirim.
Ezelden beri bir yoldaş, bir can ararım,
Sensiz bu yolda, artık yürümekten korkarım.
Hâlimi anlattım, sitem değil, bu bir feryat,
Bana bir avuç su, sana bir bardak şerbet.