iyi hissetmiyorum
bir zarf doldurdum noter bırakıyorum
yarın varmı bilmiyorum
içim burkuk katlanıp kırılıyorum
öyle güzel çağırıyor beni ölüm
devinip duruyorum yaşamak sokağında
biliyorum yaşamak ölmek aslında
çıkmazda bir çocuk bir melek edasında
şehir karanlık göğün altında
şimdi zamansız eski bir dost kapımda
biliyorum ölesim yok aslında
içimde bir adam yanmaz çıkmazında
solgunum ve kırgın
hani mükemmeldi herşey
bu gün öğretmen olduğum inancım da yitti
savruluyor boşlukta herşey
darma dağın evim
inan toparlanmaya yok hevesim
uyumak istiyorum kalkmamak üzere
karanlıkta karartıyor beni gecenin göğü
hiç bu kadar güzel gelmemişti ölmek
son dört senem çözülüyor ilmek ilmek
şikayetim yok bana düşen seyretmek
bu günki ödevim gece uykuda uyanık sabahı beklemek
sahi bir gün biter mi bu yarınsızı beklemek
bilmiyorum yaşanası varmış bu günün demek
içim kırgın bir çocuk
şatafatsız gökte beyaz çiçek
kervan düzülmüş belli yarın gelecek
ben bir adamdım
bir de zaman vardı beni hiç edecek
şimdi şiirim kısa ama mutlaka yarın bir gün o sevgili gelecek
sende ölüm ben diyeyim yaşamak
Kayıt Tarihi : 18.2.2025 20:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
içimde mavi var yarın çok uzak ama biliyorum yarın yine yarın olacak....
