Gecenin Getirdiği Mutluluk

Sen benim güneşimdin
hayallerime ışık tutardın hep
İki bakış ve bir gülüşünün arasında
gezer dururdu hep ruhum
O gamzendeki çukur var ya
Hep oraya takılır düşerdi yüreğim
Ama öyle yumuşacıktı ki tenin
Ayağa kalkmak istemezdi hiçbir zaman

Sonra devam ederdi gözlerim
Uzaktan uzaktan gülüşünden faydalanmaya
Ve sonra yine gezerdim gözlerinde
Bazen yeşil bahçelerine uğrardım
Birkaç damla mutluluk bırakırdım çiçeklerine
Gezerdim kahverengi dağlarında özgürce
Halbuki gözlerine hapsolmuştum
Sonra kapanırdı göz kapakların
Anlardım ki cennetten ayrılık vakti gelmiş
Sen oraya ait değilsin derdi ay
O güneş sana doğmuyor derdi yıldızlar

Ve sonra
Her yanımdan geçişinde
Rüzgara dilenirdim
Kokunu bana bıraksın diye
Tabi acımasızdı rüzgar
Öyle bana acır gibi gülerdi
O güneşte batacak derdi
Alır götürürdü kokunu

Bazen sesini duyardım
Ruhumu okşardı usul usul
Kıskanırdı kuşlar sesini
Sesini duymamam için öterdiler durmadan
Kıskanırdı bulutlar sesini
Sinirden hep gürlerdi
o güzel sesin yerini yağmur sesine bırakırdı

Sonra sorardım kendi kendime
Neden bütün kâinat düşman hislerime
Hak etmiyor muyum cennet gözlerini
O gülüşler benim için yaratılmadı mı
Yuvam değil mi o gamzeler benim

Ve bir gün
Gözlerin kapılarını kapattı bana
O gamzendeki çukur almadı yüreğimi
Kokun yanıma uğramadı bir türlü
İki dudağının arasından kovdun ruhumu
İlk defa senin yerine ay aydınlattı yolumu
Yıldızlar tatlı tatlı kucakladılar beni
Kuşlar şarkı söyledi benim için

Ve bütün kâinat beni bir rüyadan uyandırdı
Bana hiç doğmayan güneşin
Batışıyla kendime geldim
Artık gözlerinde gezmiyordum
Rüzgarı arkama alıp
Tutardım bir yıldızın kuyruğundan
Gezerdik bulutların üzerinde
Ağlardık bazen bulutlarla
Ağlamanın güzel olduğunu ve
Mutluluğun geceleride var olduğunu anlardım