İçimdeki umut mumu, altın renkli çiçek.
Gidersen iki ucunu da yak köprünün
Tanrının gerçekleri unutulur.
Unutulmaz yaşadıklarımız tek.
Aramızdaki engel yalnızca ikimiz,
Yalnızca gecenin cini biliyor umutlarımızı,
Koyu lacivert gölgenin ne yararı var?
Kederle tenini soldurma,
Dön yüzünü yaşam adına mutluluğa.
Yaşlanmak beklemekten vazgeçmektir.
Mızıkçılık etme, yoksa...
Kaybedersen ruhun sokaklara düşer,
Rast gele dilenciden saygı dilenirsin,
Güçsüzlüğe yüzen balık olursun,
Çeşmenin yanında susuzluktan ölmek,
Neron Roma’yı yakarken, lir çaldı.
Hamlet’in dediği gibi,
olmak ya da olmamak,
İşte bütün mesele bu.
Kayıt Tarihi : 24.9.2007 22:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ÇIĞLIKLARIM adlı şiir kitabımdan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!