Gecenin Çiçekleri Şiiri - Muhammed Siyah

Gecenin çiçekleri açar yavaş yavaş,
Sonsuzluğa doğru uzanır karanlıkta.
Ruhumun sükunetiyle uyum içinde,
Sessizliğin yıldızlarına bakarım.

Geceyle birlikte ben de uçarım,
Sonsuzluğun sırlarına doğru,
Ve yürek çarptıkça benimle birlikte,
Gözlerimdeki yıldızlar parlar.

Gecenin çiçekleri açar yavaş yavaş,
Ve hafif bir esintiyle dokunurlar tenime.
Ruhumun derinliklerinde hissederim,
Hayatın büyüsünü, güzelliğini.

Her gece aynı çiçekleri görsem de,
Her gece yeniden şaşırırım onların güzelliğine.
Çünkü onlar beni yeniden doğuran,
Ve benim ruhumu sonsuzluğa doğru götüren.

Gecenin çiçekleri, seni çağırıyorlar,
Sonsuzluğa doğru açan kapılar var orada.
Gel, sen de uç, benimle birlikte,
Ve sonsuzluğun sırlarına doğru yelken açalım.