gecenin bir vaktindeyim
uyku tutmuyor yanlız odamda
sarıyorum yanlızlığımı kollarımla
bir sevgiliye inat
kapıyorum kapılarımı
geniş caddelere açılan
dar ve uzun sokaklara
ve susuyorum bütün kalabalıklara inat
gecenin bir vaktindeyim
bomboş odamda
büyüyorum o' çocukluğuma inat
geceden kalmış bu sokak bana kimbilir
ne günahlar sürülmüş kaldırımlarına
kimleri teselli etmiş kimbilir
sokak lambasının altında bekleyen
hayattan yılmış ve yılgınlığını
yüzüne sürdüğü boyayla gizlemeye çalışan o' kadın
gecenin bir vaktindeyim
yanlızlığın son demindeyim
sabaha karşı odamın lambaları kapalı
sabaha kadar yanan sokak lambasına inat
gecenin bir vaktindeyim
konuşsamda sussamda duyan yok
göz kapaklarımdan astığım bu hayat
ağırlığını hissettirmekte gecenin bu vaktinde
bu vakitlerde ben hep sus oluyorum
pus oluyorum
yanlızlığı sarıyorum kollarımla
bir sevgiliye inat sana inat
2006 isviçre
Ömer KekeçKayıt Tarihi : 18.12.2006 01:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!