ey benim çorak toprağa can veren yağmur bereketlim
ey benim afsunlu kokular salan çiçeklerime
can veren güneş enerjim!
ey benim hayatı yaşamaya değer kazandıran
oksijen kaynağım!
hayat suyum, ömrüm, nerelerdesin?
Bak işte;
hiç beklemediğim zamanımda yine doğdun yüreğime!
“yine başladın yazmaya” diyorsun!
Mümkün mü aşkına düşüp de kaleme sarılmamak!
beni bana bırak tek başıma,
sorumsuzca çekeyim özlemini.
hasret acısını kana kana hissedeyim kalp sızılarımda
senin için çektiğim acıların önemi yok,
Sen üzülme yatar ki!
lütfen rahat uyu sıcak yatağında
ve hiç düşünme bu serden geçmiş zavallıyı,
hayalinde de yaşatma!
bana müsaade;
kendi karanlığıma çekileceğim tek başıma düşler aleminde.
sen sıcak yatağında huzurla sarmaş dolaşken
ben yine hasretinle özlemi kucaklayacağım
her zaman ki köşemde.
sana “Allah rahatlık versin”!
Bilal Esen 29/08/2013 23,50
Bilal EsenKayıt Tarihi : 13.1.2014 20:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TEBRİKLER...Sn.ESEN
Sevilenler taviz vermez nazından...
Kaleminizi kutluyorum.Selamlar
TÜM YORUMLAR (2)