Gecenin acı deminde Şiiri - Halis Aydın

Gecenin en alışılmadık en koyu en zifiri acı deminde
İçli bir Türkünün hüznündeyim
Yare gidem yare gidem off
Hüzün dağılıyor gecenin efkarının orta yerinde
Karşıda soluk ve tedirgin yanan bir ışık

Güneş hiç doğmamalı
Çünkü gece sırdaşım
Karanlık tek çarem
Ve göz ucumda dahada kararıyor hüzün
Gözlerim üzüm gözlerinin hayalinde
Yalnızlığa Kürek çekiyorum ay ışığı yakamoz birde ben
Sen her gecede her yalnızlığın kaynağı oluyorsun
Ben umut limanlarına ulaşmak için
Bir kürek daha sallıyorum denize
Işımaya az kaldı
Sabah olacak birazdan
Yorgunum ve telaşlı
Çünkü bitecek gece
Karanlık sona erecek
Güneş uyanacak birazdan
Toprak ananın genç ve hayat doluluğuna ışık olacak
Bitecek bu hayal son bulacak seni düşünmüşlüğüm
Gözlerimden ışıkla birlikte kaybolacaksın
Martılar uyanırken güne
Rızıklarını toplamak için çıktıklarında yola
Sen gözucumdan kaybolup gideceksin
Ve ben yine geceye hasret salıp
Kürek çekmek için uzak limanlara
İçimde çocuksu umutlarla seni büyüteceğim içimde
Gecenin o acı deminde hep
Sen olacaksın yine içimde
Nefesimde
Sen olacaksın
Uykuya hasret gecelerinin
Çaresizliğinde
Sen