Bir hazan daha geçiyor.
Lakin sendeki fırtına hala dinmedi.
Nefsine vicdanın yağmuru yağıyor.
Yağmurlar birikip koca bir sele dönüsüyor.
Ne nefis bırakıyor ortada nede gönül.
Sonra yer suyunu çekiyor.
Kuraklık başlıyor gönlünde.
Içecek tek damla su yok.
Elinde sadece döktüğün gözyaşı kaldı.
Ve artık sen, gözyaşını biriktirmeye başladın.
Kayıt Tarihi : 14.6.2020 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!