Gecemmişim Benim Şiiri - Hasan Ünal Tekağaç

Geceye sarhoştum, geceye âşık.
Gecemmişsin benim, yeni anladım.
Bir anda kayboldun, çöktü aydınlık.
Gecemmişsin benim, yeni anladım.

Papatya toplayan, çocuklar gibi,
Neşemiz yerinde, aşkımız harbi.
Yaşanan geceler, rengi şarabi.
Gecemmişsin benim, yeni anladım.

Göz göze gelince, dönerdi başım.
Dudaklarınlaydı, olan savaşım,
Bazen masalarda, bazen kaldırım.
Gecemmişsin benim, yeni anladım.

Hâkimdik geceye, yoktu kurtuluş.
Hesapsız kitapsız, aşkla kavruluş,
Yakardı tenimi, küçük dokunuş.
Gecemmişsin benim, yeni anladım.

Çıktın hayatımdan, gündüze döndüm.
Kendi enkazımı, gözümle gördüm.
Sevmek değil ki bu, yaptığım cürüm
Gecemmişsin benim, yeni anladım.

Geldi aklım başa, kayıplarım çok.
Sevinmem mi gerek, kaos artık yok.
Eriyor dertlerim, olsa da stok.
Gecemmişsin benim, yeni anladım.

Merhemim olsa da,şu gün ışığı,
Işık değil sanki esaret ağı!
Şimdi uzaktasın, hatta Kafdağı.
Gecemmişsin benim, yeni anladım.