Bir sabah kalkıyorum, yoksun
Bir akşam otobüste kayboluyorsun,
Demire, kabloya, elektriğe karışıp
Umursamazlıktan bir perde çekip
Gidiyorsun.
Sen bilirsin,
Ben unutamam,
Geçemem gözlerini.
Kağıtlar gelip geçiyor masamdan,
Kalemimse hiç durmuyor.
Sınıfın önünde konuşan adam
Herhalde bir şey anlatıyor,
Anlamıyorum.
Kafam durmuş, geçmiyor
Geçemiyor seni, senin gözlerini.
Rüzgarlar esiyor boş sokaklarda,
Bir sabah beyaza uyanıyorum.
Seni dünyama gömüyorum,
Yokluğunu umursamıyorum gibi yapmak için
Kalbimden parçalar söküp denize atıyorum.
Seni bekliyorum,
Gelmiyorsun,
Sen bilirsin,
Ben unutamam,
Geçemem gözlerini.
Lütfi Sabri Batı
Kayıt Tarihi : 10.2.2020 21:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Lütfi Sabri Batı](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/10/gecemiyorum-gozlerinden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!