Karanlık, her yer zifiri karanlık.
Bir haber var telefonumda;
Oda acil yardım...
Evet acilen bir yardıma ihtiyacım var,
Gün ışığında bile, koynundayım o bilinmezin,
Ama bir güzel tebessüme kurtulup oradan,
Atılırım o an, alacakaranlığa;
Hele de o güzel, cevap verir ise sevdama,
İşte o anda kavuşurum aydınlığa.
Olsam bile şu dünyanın karanlık zamanında.
Geceler hiç bitmiyor, inan be güzel,
Sigaramın ışığı bile yetmez oluyor yavaştan,
O çak korktuğum karanlığa meydan okumama,
Eğer tutarsan elimden inan, and olsun inancıma,
Geceyi, Gündüz edemez isem senin o güzel gözlerine,
O andan sonra ki ömrümün her anını kendime,
HARAM ederim be güzelim.
Ama sen beni terketmedikçe, ayrılmam senden,
Seni mutlu etmek için bana olan sevgini kara çıkarmam,
Bu yüzden seni terketmektense, kolayı seçer intihar ederim,
Sırf beni unut, Gecelerini Gündüz yapacak birini bul isterim.
Her şey bir yana, mutluluğun bir yana,
Sen mutlu ol, yeter.
Sen mutlu iken ben, cehennemde bile cennet sefası çekerim;
Bana olan sevgisiyle, beni yücelten sevgilim...
:2004:
Erbil KutluKayıt Tarihi : 12.6.2005 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!