Gecelerin Sesi Şiiri - Hasan Hüseyin Kavran

Bu yol çıkartır beni tepelere
Her adımda korkuyla
Sanki fısıldarsın gecelere
Geçmişsin bir orduyla

Senle beni neden yormadım
Yaşadım hep şüpheyle
Adımı ağzından hiç duymadım
Garezim vardı düşlere

Yokluğun gözlerini doyursun
Niçin karardı o gözler
Belki bir gün pişman olursun
Sızlayınca eski sözler

Sabah ölünce geceyi seversin
Benim adım sabahtı
Yetmeyince düşman bellersin
O zaman dikilir ahtım

Kendime inandığım kadar gücüm
Bu işin oluru hiç yok gibi
O yüzden kasılıyor hep yüzüm
Bir garip bulma benim gibi

Bir akşam hep aynı geliyor ki
Sarar çevremi arkadaşlar
Dilime düşmen o kadar zor ki
Her şey yeniden başlar

Kollarımda kelepçeler bu aşka
Kaç Hüseyin gitti bu aşka
Doyma topraklara, hiçbir yaşta
O toprak başka bu başka