Gecelerin Petrolüne Uyandım!

Gecelerin petrolüne uyandım!
Sağıma baktım yoktun,
Solumu yokladım yoksun.
Kortum, irkildim birden, yataktan fırladım!
Başımda esen klima esintisiymiş nefesin sandım!
Hastaneydin, ameliyat olacaktın …
Zamansız, sancılı seherlere uyandım!
Sol yanımdaki boşluğu dolduracağın anı sayıkladım.
Zorlandım direndim bir türlü uyuyamadım.
Acıların, üzüntülerin deryasına daldım!
Derya içinde bir denizkızı gördüm,
Üzerinde mavi önlüğü, işli beyaz yakasının bir yanı açık sallanıyor; elinde karne koşuyor…
Kim bu muştulu çocuk?
Kime, nereye koşuyor Sevinç/li?
Bu çocuk için miydi gayretin?
Dilerim gerçekleşir dileğin.
Dilerim diner özlemin…

Ahmet EMER