Gecelerin Koynunda Şiiri - Sebahattin Abi

Gecelerin koynuna yumdum gözlerimi
Düşledim seni karanlıkların zifrinde
Sen, o karanlıkların içinde
Işık oldun, nefes oldun, ses oldun, yürek oldun.
Aydınlattın yüreğimi gecelerin koynunda
Özledim, bekledim seni olmayan sabahlarımda
Sıcaklığını hissettim, dokundum yüreğine
Düşlerimin karanlığında.
Ruh oldun, beden oldun. Ben oldun, can oldun yüreğime
Gecelerin koynunda.
Geceler soğuk. Geceler siyah, geceler zavallı.
Düşledim seni gecelerin soğuğunda
Düşledim seni gecelerin siyahında
Isıttın yüreğimi.
Ateş oldun, renk oldun, sen oldun, hayat oldun yüreğime.
Gecelerin koynunda.
Neydi adın?
Kaybettiğim yolum mu?
Aradığım yıldızım mı ?
Unuttuğum şarkılar mı?
Yoksa kaybolan ben mi?
yol oldun, yıldız oldun, şarkı oldun, ben oldun yüreğime.
Gecelerin koynunda.
Gecelerin koynuna yumdum gözlerimi
Kaybettim duygularımı, unuttum sevgi sözlerini.
Nicedir görmez oldum siyahın ötesinde renkleri.
Duygularım oldun, sevgim oldun, çarpan yüreğim oldun.
Seni seviyorum oldun, seni seviyorum oldun yüreğime.
Gecelerin koynunda.
Seni seviyorum oldun yüreğime
Gecelerin koynunda......