Geceleri herkes eşit bu dünyada

Ve geceleri herkes eşit bu dünyada
yaşlanmakla başlayıp
Ölmek kadar derin bir ihanetin altında çullanmak gibi
Ahmet haşimin kafiyelerinde Nazımın bizansa saydırışlarını duymak misali
Ve saçmalamak ergen çağlarımıza inat
offf beee sıfır mersedes gibi karı
ulan bu kız benim olsa...
diye geçen yıllar...

Veya ters olmak bütün doğrulara inat

illegal suskunluklarımızın ortasında biten papatyalara nazaran
Koparmak belkide seviyor sevmiyor saçmalıklarına aldanarak
Balkona asmak ıslak umutlarımızı yağmura karşı

Gençlik çağlarımızın
Bizzat onun saçlarında
Ahmet kayanın menekşe kokulu şarkılarına susarken

şiir yazmak derin bir kırığın tarifi olmayan ince çatlağında

Nakaratı şiirinden fazla bir ömre bedel aşklarımızın körüklenişi kadar haysiyetli sevdalar yaşarken
Haysiyetsizce uğurlanmalarla bir dem daha vurduk bestesi şarkısı eski bir ucube kasabalıdan öteye gitmeyen kendisi

sonramı...

Sonra
büyüdük
severkende küçüldük

her neyse bunlar derin meseleler

çocuktum mutluluğumdan bahsedilirdi
şimdi ise
sus pus olmuş yıllara demir atan
bekleyişlerimden muzdarip
haykırışlarımdan bahsediliyor

hem bilirmisiniz
ben ne sevdalar yaşadım
hepsinide tek bir surete bagışladım...

Ama yinede geceleri herkes eşit bu dünyada
Beni unutma
ki ben unutulmayı hakecek kadar çok sevdim sarya