Geceleri Ben Hep Seni Yaşıyorum

Kaç zaman, kaç ay ve mevsim oldu bilmem ki...
Ya bir gün, bir saat, bir dakika geçirmişiz...
ya da yılları peşpeşe ipe dizmişiz gibi...
Bunca zamanı ben hep yıldızlarla visal kurdum,
yıldızların kay kay oyunlarına dalıp gittim
Ay doğmuş, ay batmış, hilale dönmüş, dolunay olmuş..
gecelerimi zifir karanlıklar basmış farketmemişim
ta ki yıldızların yol verip sır verdikleri ana kadar...
hilalin ilk aydınlığını o gün ve gecede gördüm.
Ve kalakaldım bir çilek bahçesinin mağrur güzelliği içinde...
Hep mavice sevmişim,
mavice düşler kurmuşum hilalle hayal arasında
Sonra yasaklım demişim,
pırangaları yüreğimin kapılarına vurmuşum..
Heyhat yürek bu, söz dinlemez ki...
Düşmüşüm ardınca ak bir güvercinin
Yasaklı sevdamı kanatlarına kondurmuşum...
Yitirmek korkusuydu
sana varan yollarımı bağlayan mezamir
Yitirmek korkusu
Yitirmek korkusu nedir bilirmisin
Seni her bulduğumda yitirmişim
Dost demişim, can dostum kabullenmişim
Yar demişim her keresinde
Yarlara, uçurumlara çıkmıştır yolum
Anla beni
Seni yasaklı bilmişim
Sana gelen yollarda kaç kez ölüşler yaşamışım...
Seni yasaklı
Seni kendime yasaklı bilmişim...
Kimileyin yasaklar da delinir
Sızar ucun ucun sevdanın ipek tülleri gönül denizine
şimdi ben hep gecelerin yasaksız düşlerinde
Seni yaşıyorum

KÖMEN