Öyle yavaşça devriliyor ki üstüme karanlığı gecenin,
ezilmekten değilde, ezilmeyi beklemekten parçalanıyor ruhum kalarak düşüncemin gölgesinde, gün ağarana değin.
Çığlıklarını işittim yine kırılmış kuşların şu aşiyan ormanında.
Hissediyor olmanın da bir bedeli var, tıpkı hissizliğin olduğu gibi.
Oysa, benimde söyleyeceklerim vardı mukadderata, eyy diye başlayarak sözlerime, lakin öylesine yorgunmuş ki sözcüklerim.
öyle işte.
Bu gece de geriden başladım müsabakaya lakin anda belirince suretin, taa burnumun dibinde! ve o anda hissedince nefesini derimin en kapalı gözeneklerinde,
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta