Geceleri Şiiri - Seyhan Korkmaz

Bakma sen aydınlıkta gözlerime
Onlar hep öyle ışık saçar güneşle
Bakma sen gündüz güldüğüme
Kalbim uğrun uğrun ağlar gece

Bakma sen hayata her gün
Her daim yine uyandığıma
Yeni başlayan meçhul bir güne
Tabiatıyla tutunduğuma

Bakmayın muhtelif gözlerime
Sormayın işte neden diye
Geceleri kimsesiz ölürüm ben
Gündüz mutlu görünsem de

Kalbimi geceler dağlar
Bu gözler geceleri ağlar
Bakmayın gündüz yaşamama
Kalbim gece muğlak bir kenar