Yakışmıyor gecelere;
Karanlıkları yırtan,
bu yüz mumluk aydınlık.
Kokuna, sıcaklığına sarmalanmış
bu buz gibi, kaskatı yalnızlık.
Sen olmalıydın şimdi...
alevi yüzünde titreyen
bir mum olmalıydı masamızda.
Gözlerinde yıldızlar ışımalıydı.
Dolunaydan dökülen aydınlık
damla damla saçlarına bulaşmalıydı.
Kolonlardaki sağır edici
metalik seslerin yerine,
bir melodi gibi,
kahkaların yayılmalıydı geceye.
Kokun karışmalıydı,
tenimi ürperten
ilkyaz esintilerine.
Uzatmalıydın ellerini.
Kıyıya vuran ak köpükler gibi.
Zamanın durduğu,
yaşamın akmadığı,
o düş ülkesine,
ellerimden tutup sıkıca,
alıp götürmeliydin beni.
Kayıt Tarihi : 11.8.2003 01:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben dönerken senin etrafında//
Sen ısıtmalıydın yaşamımı//
Ve ışığı olmalıydın //
Zifiri karanlık akşamlarımın //'
demek geldi içimden affınıza sığınarak.... Kutluyorum bu zengin imgelerle süslü, her dizesi duygu yüklü güzel şiiriniz için. Yüreğinize sağlık. Saygılarımla....
Yüreginize saglik….Saygilar…..Sedef Ünal
Yüreginize ve duygulariniza saglik
TÜM YORUMLAR (6)