Gecelere Astım Silüetini Şiiri - Yakup Icik

Zifiri karanlık gecelere astım silüetini
Yokluğunu boynuma doladım yatıyorum.
Rüyalarım bayram havasında, şenleniyor
Geleceksin ümidi içimde arzuyla yeşeriyor
Birgün doğacak bildigim pembe bir şafakta.

Gemlendi bakışlarım yolun en son uç noktasına
Taştan, demirden, mermerden heykele döndüm
İçtiğim günleri saymıyorum, zil-zurna, kör-kütük
Şehrin bütün sokaklarında dolandım gecelerde
Hayal bahçemin sekilerinde umutlar ektim sana.

Uzadıkca uzadı gelmelerin, gerildim gergef gibi
İndirdim silüetini geceden, darıldım bakışlarına
Bir hayal dünyasi yaşattın, yazık değil mi bana
Yokluğun boynu bükük mü koyacak böyle beni
İçimde seninle bir dünya kurduğumu anlasan.