Geceler Konuşmuyor Anne

Acılar bir kolye gibi boğazımda
çıkarttamıyorum
atamıyorum
kurtulamıyorum
gözlerim boşlukta

Çaldılar çocukluğumu
gençliğimi
sevdamı
ümitlerimi
hayallerimi
kurtlar sofrasına düştüm
kurtulamıyorum anne

Hani benim sevinçlerim
sorgusuz aldılar yüreğimi
açık kalmıyor hiç bir kapı
geceler konuşmuyor anne

Hani benim gülmelerim
ağaçtan düştüğümde yırtılan eteğim
dudağımı sokan arı
ninemin pişirdiği mısırlar
üstüne titrediğim çocuklarım
yağmurları biriktirdim gözlerimde
yüreğimde
ruhumda
keşkelerimde
hayatımı çaldılar
geri vermiyorlar anne

Gülmeyi unuttum
sevinçlerimi savurdum
ayazlarda kaldım üşüdüm
duvarlar üstüme,üstüme geliyor
yoruldum anne çok yoruldum
RAHAT BIRAKSINLAR ARTIK BENİ YETER ANNE...