Geceler F Tipi Şiiri - Ulaş Tuzak

elim kolum bağlı
oturuyorum öylece
odamı aydınlatan
bi masa lambası sadece

elim kolum bağlı
hiç bişey yapamıyorum
canım sıkılıyor
bağıramıyorum
derdimi
kimseye
anlatamıyorum..

yaptığım üç şey var sadece
düşünmek, düşünmek
yine düşünmek..

düşünce suçundan yatar gibiyim
tek başımayım
yalnızım..
bi o kadar da
çaresiz..

acıkıyorum,
dolaptan bi kaç parça ekmek
ve bikaç adet zeytin..
karnım doydu
peki sonra?

herşey başa dönüyor
elime bi kalem kağıt alıyorum
yazıyorum, yazıyorum
yine yazıyorum..

bitiyor kağıtlar
tükenmez kalem bile tükeniyor da
şu beynimdeki düşünceler,
işte onlar hiç bitmiyor
tükenmiyor..

düşündükçe daha da ceza çekiyorum
bu koğuşta..
tek başımayım
yalnızım..
bi o kadar da
çaresiz..

eski sevgilim geliyor bazen aklıma
tebessüm ediyorum biraz..
sonra bana yaptıklarını anımsayıp
kahrediyorum ona
ve bütün yıldızlara..

içmek istiyorum birdenbire
ama yine para yok..
daha karttan çektiğim
nakit avansı bile ödeyememişim..
içmek benim neyime?

yaz da geldi ya
havalar birden sıcakladı
o ateşli haziran gecelerini yaşıyoruz
ama bedenimi yalnızlığın
o korkunç soğukluğu
kundaklamış..
bi bebek gibiyim,
üşüyorum
alevler içinde..
yalnızım
kalabalıklar içinde..

sıra uyumaya geldi
nasıl uyuyucam ben şimdi?
çok uykum var ama
uyutmaz ki düşünceler..
yatağım
sorgu odası gibi
beynim
bi cumhuriyet muhafızı sanki
durmaksızın cevapsız sorular
ve beraberinde
çeşitli işkenceler..

geceler içinde
ne düşünmeye hakkımız var
ne de içmeye..

ah bi içsem şimdi
bi içebilsem de
şu f tipinden kurtulup
uyuyabilsem..