Geceler Şiiri - İbrahim Sezgin

Çok oldu kendimden kaçtiğım anlar
Hepsinde yakamdan tuttu geceler
Sessizce yutkundum öyle zamanlar ,
Her harfi, cümleyi , yuttu geceler

Karıştı düşüncem düşün sesine
Fısıldar duvarlar duy dercesine
Aynadan çehremi dökercesine
Ruhumu boşluğa attı geceler

Kaç boşluk kaç oyuk içindeyimdir
Kim bilir nerede ve nerdeyimdir
Gündüze çekilmiş bir perdeyimdir
Günümü siyaha kattı geceler

Gölge mi ? Mekan mı ? Zaman mı  zinde ...
Yırtıldı yelkovan  akrep izinde ,
Bir elim umutta  biri hazinde
Bin türlü duygumu tattı geceler

Dilsiz bir duvarda çığlık çığlığa
Diz çöktü saatler  her ayrılığa
Gölgede gölgesiz yüzen balığa
Limansız gemiye çattı geceler

İbrahim Sezgin