Klostrofobi Şiiri - İlyas Kaplan

gecelerden bir geceydi
gittikçe saldırganlaşmıştı çöken karanlık
taş kesmişti gölgeler yol boyunca
köyün patikalarını aydınlatıyordu bir kaç ışık
zihnimiz allak bullak

çocuklar için karanlık bir gece
bu güne dek yapılan en ölümcül silahtı

kulak tırmalayıcı bir ses
belli belirsiz beliren siyah figürler
dehşet dolu gözlerle afalladık
ne istiyorlardı bizden

metallerin sürtünmesiyle çıkan bir kaç cızırtı
ıstırap içinde usulca feryat eden bir kadın iniltisi
şuuruma saplanmıştı o simsiyah gece de

kabuslar saatin kaç olduğunu bilmezler
garipçe bir çınlama sesi
tüm yol boyunca yayılan acılı bir çığlık
Allah’tan özür dilerim
ettiğim küfürlerin hattı hesabı yok
o saate rağmen
aklıma mıh gibi çakılı faydasız dualar

metruk, garipçe bir eve girdik
gölgeler halılarının üstünde oynaşıyordu
uykusuzluğumun buharı
duvarlarda gezinen nesnelerde tütüyordu
ev değil sanki antropoloji müzesi

küçük bir kız çocuğunun oyuncak bebekleri
sandığın üstünde oturup sıcak çikolatasının tadını çıkarırken
aynaya yansıyan görüntüsü
çarpık ve soluk
hayalet bir ruhun siyah gözleri ,gözlerime ilişti

karanlığın uyuttuğu sessizlik
bir kaç kez kapı gıcırtısıyla bozuldu
kim bilir ne zamandan beri hala
metruk bir evin içinde bitkin bir halde
ahşap duvarlara yansıyan genç bir erkek cesedi
görüntüsü kan dondurucu
dehşet gözlerle öylece bakıyordu
solumanın anlamsız olduğu bir zamandı artık

kamyon çarpmış gibi bir his
görülenlere inanmakta çok zor
girdiğimiz şokun etkisiyle öylece kalakaldık
yanıp sönen kırmızı ışık
titreyen siluetler icat ediyordu
muhtemelen son yüz yılın buluşuydu
her sembol lambaya kilitlenmiş

arka bahçesindeki çam ağaçlarının arasında
eski , mor kırmızı korkutucu bir şekil
dev bir ahtapot gibi kıpırdıyor
dakikalar sonra kayboluyordu gözden
odada fi zamandan kalma karanlıklar
petrol zifti kadar siyah gölgelerin fingirdeştiği ....

çocukluğum da yaşanmış
tedirgin olduğum belli belirsiz anlar
klostrofobi gibi bir şey

redfer