Gündüz hep uyuyup akşam uyanan,
O gün olanları örten geceler.
Gördükleri ile kara bağlayan,
Simsiyah karanlık olan geceler.
Derdimi sırrımı hap paylaştığım,
İçimi döküp de çok ağlaştığım,
Ben aşık olalı tek anlaştığım,
Dertliye dert ortağı geceler.
Gece gibi bahtı kara olanın,
Terk edilmiş olup yalnız kalanın,
Mutluluğu yalnızlıkta bulanın,
Eşi dostu arkadaşı geceler.
Eğer bir de aşıksan tek dostun gece,
Sevdiğinin ismi dilinde hece,
O da seni seviyor mu? Bilmece,
Hayaller kurduğum dünyam geceler.
.
Kayıt Tarihi : 19.1.2013 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İki –beş nöbetinde sıra 640
İki –beş nöbetinde
Çankaya’nın tepesinde
Amerikan sefir evinde
Gecenin karanlığında
Sokaklar boştu
Sağır bir sessizlik vardı
Bu sağır sessizlikte
Bir ben vardım yürüyen
Birde zaman.yürümekteydi
Bu bomboş sokaklarda
Bir kedi bir köpek
Birde elektrikli direk
Birde ben vardım
Gecelerin bildiklerine örnek
İnsanlık susmuş gibiydi
Asvalt, boylu boyunca yatmakta
Rüzgar ağlamaklı, hışırdamakta
Yataktaki gözlere uyku dolmakta.
Gecelerde açık kalan gözler
Karanlıklarla savaşmakta
Geceler nice sırları saklamakta
İşlenen günahları
Karanlıklar kapanmakta
Neler bilir geceler bir bilseniz neler bilir
Sessiz inleyişlerle ahlar vahlar. çekilir
Kafamda karmakarışık düşünceler
Gecelerde çözülmez bilmeceler
Her şeyi kara bir yorgan gibi örter,
Bu zifir geceler
Ağlamalar, gülmeler
Sevmeler sevilmeler
Ve, daha neler, neler
Her günaha tanıktır
Keşke söyleyebilseler.
Yusuf Değirmenci 2
================
TÜM YORUMLAR (9)