Gecekondu Sevda Şiiri - Coşkun Akarsu

Ansızın başladık işe.
Eski yaralarımızdan söz ederken.
Bir gece kondu kentinin temellerini attık seninle.
Habersizce düşüveriyorduk içten içe.
Ne zaman gece inse gözlerime ardından sen...

Ne zaman unutacaksın demiştin ya.
Ben unutmayacağım.
Ben unutmayacağım.
Ben unutmayacağım.

Her sevda imar izni olmadan kurulmuş gecekondudur biraz da...
Yıkım vardır gecekondu kentlerin kavgalı sokaklarında.
Yıkımın olmadığı her gün yıkım korkusu.

İlle de kaderin; hayalleri değil kaderini istemiştin ya.
Belki de bu yüzden tek çiçek ekmedin bahçemize.
Kış yakarda hiç açmazsa diye.
Sen hep içinde sakladın o çiçekleri.

Şimdi karşına çıkıp söylemek istiyorum içimden geçenleri.
Gitmemen için elimden gelebilecekleri.
Mesela;
Tüm devlet kuruluşlarına rüşvet verip.
Tüm belediye başkanlarıyla dost olurum söz.
Yeter ki gecekondu sevdamızın kapısındaki mührü sen çöz.

Gitmeyeceksen gitme derim.
Bilirsin gideceklere engel değilim.
Ama geleceksen bir gün.
Ömrüm oldukça ben, seni beklerim.

Mesela;
Kendimle kavga eder seni kazanırım.
Kaybetme korkusuyla izlemek yerine kaybetmeme savaşı veririm.
Serseriliği bırakıp bir işe girerim.
Pembe panjurlu olmaz ama bir ev bulurum.
Anlayacağın sevdan büyütür beni adam olurum.
Yeter ki sen duama bir amin de…

Yarım kaldı anlatmak istediklerim.
Ziyanı yok.
Kısacası.
Talibiyim sen yüklü seni sevmelerin.
Yeter ki sevdama seda ol.