Sanma ki geceler kendiliğinden ulaşır güne.
Bir türlü nihayete ulaşmaz, bitmez ki gece.
İçimde döner durur uğultuyla başlar anım.
Dört duvar birde sen başımda döner durur.
Her saat bir başka başakla açar yüzün.
Duvarda, kapıda, pencerede duran hep sensin.
Neden bekleyeyim ki şafaktır, sensiz.
Girmesin koynuma gözüm yok ki günde, güneşte.
Gözlerinin farında kaldı bahardır sensiz.
Bakmıyorum artık hiçbir göze hiçbir gecede.
Tükenmez güzelliğin adı sanıdır gözlerin.
Sende kaldı benim baharım bırakma kışta beni.
Gelmezsin bilirim peki selamın nerededir hani.
Kenan Gezici 31 /12/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 31.12.2025 10:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!