Geceden sonra Şiiri - Necmi Dayan

Rüzgar aĺır
kuru bir dal parçasını
havalandırıp vurur duvara
çıtırtısı duyulur
bir çocuk belki yüz kez baba baba diye seslenir
piç babası duymazdan gelir
kaldırır karısının eteğini
çengileşir adiliği

kapatırsın pencereyi
çekersin perdesini
ve geçirirsin içinden
ben bu yaşamın ta diye
patlar bir yer de yanardağ
gece gizler gülen çiçekleri
sen var ya sen olarak başlayan her cümlenin sonuna
ularsın sönmekte olan bir yıldızın soluğunu
ve her nedense sabah namazlarını tek başına kılar hoca
bir sabahta bir kişi dursa arkasında
hatim indirecek ıhlamur kokusuna

neden bu yalnızlık var
gittiğinden sonra sarıldı koluma dokundu omzuma