Geceden siyahtı kederi,
Baldan tatlıydı gözlerinin rengi...
Bembayaz bir umudu vardı aslında!
Siyah kederinin altında,
Ortaya çıkarmaya kıyamıyordu,
Yemyeşil bir yürek yakışırdı ancak
Ruhunun bembeyaz uğultusuna...
Seviyordu ama,
Gecenin siyah kederi değiyordu
Umudunun en mahrem kanadına,
Kırılmak siyah bir şeydi, biliyordu
Sığınıyordu masmavi limanlara...
Kayıt Tarihi : 20.7.2011 06:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!